تصور می‌کنند قطع ارتباط و وابستگی به نرم‌افزارها، زیرساخت‌ها و شبکه بین‌المللی اینترنت برای ما امنیت و استقلال می‌آورد.

امروز وضع اینترنت در چگونه است و چشم‌انداز آن از دید فعالان این حوزه، به چه سمت و سویی خواهد رفت؟ دلیل نارضایتی از اینترنت در ایران چیست؟

شبکه‌ فعلی شباهت زیادی به اینترنت ندارد. قطع دسترسی به شبکه‌های اجتماعی اصلی، در خیلی از تعاریف معادل قطع اینترنت است.

مساله اصلی اینترنت در ایران در وهله اول فیلترینگ و اختلالاتی است که به‌دلیل مقابله با فیلترشکن‌ها در شبکه ایجاد می‌شود.

این ناامنی به‌خاطر سیاستهای فیلترینگ، ایران اکسس و معماری اشتباه شبکه ملی اطلاعات است که به جای امن کردن، فضا را ناامن‌تر کرده است.

اگر تمام کاربران را به پلتفرم داخلی انتقال دهیم، عملاً حضور تمدنی ایرانیان در جهان دیجیتال را حذف می‌کنیم. این افتخار نیست که ایرانی‌ها در اینستاگرام، تلگرام و توییتر نباشند.

این نگرانی وجود دارد که از این اسکن و دسترسی مستقیم آنتی‌ویروس به تمام فایل‌ها و محتواهای گوشی مردم سوءاستفاده‌هایی شود.

در شرایطی که با سیاست فاجعه‌بار فیلترینگ، وضعیت موبایل کاربران در آسیب‌پذیرترین حالت قرار گرفته صحبت از آنتی‌ویروسی شبیه یک شوخی تلخ است!

ادبیات دوران جنگ سردی موافقتنامه با روسیه تلاش می‌کند ذیل بلوک شرق، شبکه‌ای مستقل ایجاد شود تا با شبکه بلوک غرب مقابله کند!

طبق لایحه حجاب هوش مصنوعی و غیرمصنوعی به‌مثابه «گشت ارشاد اینترنت»، تمام عکس‌های بدپوشش شما را از پلتفرم‌ها حذف خواهد کرد.

تأمین‌کننده انحصاری اینترنت و معماری شبه‌متمرکز آن شاید با دغدغه امنیت تعریف شده، اما یکی از مهمترین تهدیدهای امنیتی مردم شده‌اند.

ایران اکسس و فیلترینگ باعث می‌شود که ما جزیره‌ای پرت و دورافتاده در دهکده جهانی اینترنت باشیم و تاثیر فرهنگی ایرانیان در دنیا کمتر شود.

یادمان باشد که همیشه دسترسی‌های زیاد و ورود به حریم خصوصی در هر سطحی با همین توجیهات انجام می‌شود.

طبق ماده ۷۵ لایحه برنامه هفتم توسعه وزارت ارشاد با هماهنگی مرکز آمار ایران باید، سامانه رصد سبک زندگی مردم را راه‌اندازی کند!