روزنامه دنیای اقتصاد در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ گزارشی با عنوان «بازار سیاه ویپیان» منتشر کرد و به موضوع افزایش چشمگیر قیمت فیلترشکنها پرداخت. من اما در گفتگو با خبرنگار دنیای اقتصاد از هزینههای غیرمستقیم و پنهانی که استفاده از فیلترشکنها به دوش شهروندان میگذارد گفتم. این قسمت از گزارش را اینجا بازنشر میکنم:
در بازار انواع ویپیان و فیلترشکنها، اعداد و ارقام بزرگی جابهجا میشوند. این بازار اما همچنان رونق میگیرد و تعداد کاربرانی که به خرید ویپیانها روی میآورند همواره در حال افزایش است. این در حالی است که بررسیهای میدانی نشان میدهند که قیمت فیلترشکنها روزبهروز در حال گرانتر شدن است و این بازار سیاه و آشفته هم خود را تابعی از تورم و افزایش قیمتها میداند…
با این همه هزینههای پنهان ویپیانها بسیار بیشتر از هزینههای مستقیم آنهاست؛ چراکه زمان، انرژی و تخصصی که باید صرف تولید و نوآوری شود، برای اتصال به ویپیانها صرف میشود. حامد بیدی، کنشگر حوزه اینترنت، در این مورد به «دنیای اقتصاد» گفت: «ویپیانها علاوه بر هزینه مستقیمی که برای شهروندان دارند، هزینههای غیرمستقیم و پنهانی هم برای مردم و هم حاکمیت دارند که کمتر از آن سخن به میان میآید. یکی از این هزینههای پنهان، زمانی است که شهروندان برای پیدا کردن ویپیانهای مختلف یا برای اتصال ویپیانها صرف میکنند. کندی اینترنت نیز زمان زیادی از شهروندان را تلف میکند.»
او همچنین افزود: «یافتن ویپیانهای جایگزین نیز زمان بسیاری را از کاربران میگیرد. این امر به ویژه برای متخصصان فناوری بسیار خسارتبار است. اختلاف تعرفه بین ترافیک داخلی و ترافیک بینالمللی که نقض بیطرفی نیز محسوب میشود و گرانتر بودن ترافیک بینالمللی نوعی تبعیض آشکار است. از سوی دیگر، کاربران ناچارند ویپیانها را مداوم روشن نگه دارند و حتی سرویسهای داخلی نیز از مسیر ویپیانها رد شده و هزینه چند برابری را به کاربران تحمیل کند.»
بیدی درباره دیگر هزینههای پنهان استفاده فراگیر ویپیانها به دلیل فیلترینگ گسترده شبکههای اجتماعی گفت: «اختلالات فراگیر روی شبکه از دیگر هزینههای پنهان ویپیانها است که بخش بالایی از آن به دلیل ترافیک ناشناسی است که از مرزهای کشور خارج میشود و بخشی دیگر نیز به واسطه اختلالاتی است که برای جلوگیری از استفاده از ویپیانها ایجاد میشود. این در نهایت موجب میشود اینترنت پراختلالتری را تجربه کنیم.»
او افزود: «هزینه پنهان دیگر آن، زمانی است که متخصصان برای تامین ویپیان صرف میکنند، به جای اینکه روی محصولات مفیدتر و کاربردیتر وقت بگذارند. بخش دیگری از هزینهها مربوط به کاهش امنیت سایبری است که به خاطر استفاده گسترده از ویپیانها رخ میدهد؛ چه در گوشیهای موبایل که به بدافزارهای مختلف آلوده میشوند و چه در شبکه که آلوده و ناامن شده است. نتیجه این ناامنی شبکه در نفوذها و هکهای مختلف چه در مقیاس گسترده و چه فردی رخ میدهد.»
- متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
دیدگاهتان را بنویسید